Douwe Egberts, wat was de impact van het sluiten van haar winkels?

Toen ik deze blog schreef in 2014, vroeg ik me af wat het sluiten van de Douwe Egberts-winkels zou betekenen voor de relatie tussen merk en klant. Nu, meer dan 10 jaar later, staat het spaarprogramma niet alleen onder druk, maar is ook de prijs van koffie flink gestegen.

Van warme winkelervaring naar zakelijke focus

Hoewel het spaarpuntenprogramma nog steeds bestaat, voelt het niet meer als het vertrouwde ritueel van vroeger. De samenwerking met Blokker bood weliswaar een praktisch alternatief, maar miste de merkbeleving en warmte die de fysieke DE-winkels boden. Door het faillissement van Blokker is ook dit verder onder druk komen te staan. Er is tot op heden nog geen volwaardig alternatief gevonden.

Douwe Egberts heeft zich de afgelopen jaren vooral gericht op productie. Dat is begrijpelijk vanuit zakelijk perspectief. Maar de emotionele lading – het gevoel van ‘thuis komen’ dat DE jarenlang wist over te brengen – raakt naar mijn idee steeds verder op de achtergrond. In 2014 kondigde DE aan zich nóg meer op productie te willen focussen en ook de eigen DE-Cafés af te stoten.

Tussen winst en warmte: de balans vinden

Aan focus is niets mis. Sterker nog, veel merken durven niet zo’n scherpe keuze te maken als Douwe Egberts. Toch blijft het mij intrigeren hoe een merk als DE – met zoveel geschiedenis, traditie en herkenning – haar emotionele connectie met koffiedrinkend Nederland weet te behouden. Zakelijk gezien heeft DE tot nu toe het gelijk aan haar zijde. Met een recordwinst over 2024 zet het merk de ‘brand led, customer centric and performance focused’ strategie verder in. “Reignite the Amazing”, zoals ze het zelf omschrijven. Hopelijk met een beetje gevoel voor ‘thuis komen’.

‍